... δεν αντανακλουν αλλα ειναι κανουν κατι παραπανω , ειναι τα παραθυρα της ψυχης
το βλεμμα αυτο διαπερναει σαν αορατο τον ανυπαρχτο φρουρο της ζωοδους ευταξιας και χλευαζει την μωροτητα , την αναισθησια και τις μικρομεγαλες φιλοδοξιες της βιομεριμνατικης αλλοτριωμενης ,υπαρξης μας
καθως ποσταρω αυτα ,πληροφορηθηκα πως με ιδιαιτερη βια προσαχθηκε φιλος επειδη απλως περπατωντας (κυριολεκτικα ομως και διχως ιχνος υπερβολης ) , βρεθηκε στη ροτα , εκεινων που το μεροκαματο τους , η "δουλεια" τους , ειναι το φθονειν και ροπαλιζειν οτι τολμαει ακομη να ανασαινει ... οτι ειναι ακομη ζωντανο στο πεθαμενο κοσμο τους ... ξεφτιλα ... αηδια ... κανουν λεει την δουλεια τους !
αληθεια ομως , δεν νιωθω καμμια οργη , δε νιωθω καν θλιψη ... να ξερασω μονο θελω και ουτε καν στα μουτρα τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου